Seküler Yasam ve Sifacilik

Antropolog Christopher Dole, 1990larin sonunda ve ardindan 2000lerin ortasinda Türkiyede yasadi ve bu kitaba konu olan saha arastirmasini yapti Yalnizca seküler gücler tarafindan degil, yerlesik dini kurum ve cevrelerce de insanlarin hastaliklarini ve caresizliklerini suistimal etmekle suclanan ve modernlik öncesi dönemin köhne kalintilari olarak görülen cinci hocalar, üfürükcüler ve dini sifacilar nasil oluyor da bugün hala yaygin bir talep görüyor ve modern tibba rakip olabiliyor Dolea göre dini sifaci Türkiyenin modern seküler gelisimine istisna olusturan bir figür degil, daha ziyade onun kacinilmaz ürünlerinden ve belirleyici ögelerinden biri. Dahasi, hem dini sifacilik hem sekülarizm aslinda insanlarin hayatlarini düzenleme ve dünyalarini yeniden insa etme konusunda cok benzer saiklere sahipler. Her ne kadar yöntemleri ve kullandiklari araclar farkli olsa da, ikisi de birey üzerinde kendi iktidarini kurmaya calisiyor. Dole iste bu iktidarin her iki durumda da nasil kurulup muhafaza edilebildigini, geleneksel antropoloji literatürünün ötesine gecip Talal Asad ve Foucault gibi düsünürlerin kavramsal cercevelerine, özellikle de Rancierein duyumsanabilirin paylasimi kavrayisina basvurarak analiz ediyor. Sifa verme ve bulma hikayeleri araciligiyla laik siyasi düzen icindeki gündelik iliskileri, dini ve milli duygulari, bireysel ve toplumsal zaaf ve hassasiyetleri mercek altina yatiran kitap, tibbin ve toplumsal yasamin modernlesme sürecini ele alis bicimiyle de Türkiyenin bugününü anlamakta son derece önemli bir calisma.