Mit ve Destan III

Birkac yildir yapi sözcügü cesitli anlamlara cekilebilen bir hal aldi. Kendi eski ve kesin degerini -örnegin bir ispatin, bir romanin veya bir devletin yapisi söz konusu oldugunda- korumakla birlikte, günümüzde cok moda olan ve hatta ismini bile verdigi bir felsefi sistem icinde cok daha iddiali bir teknik kullanima da kavustu. Kafa karisikligi bunun sonucudur. Artik benim calismalarim da yapisalciligin tezahürleri veya yazildiklari tarihlerden ötürü ön belirtileri arasinda sayiliyor - ve yazarina göre bu durum bir övgü ya da elestiri nedeni oluyor. Hatta bazi genc yapisalcilar, ögretideki ve ögretinin esinledigi yorumlama tekniklerindeki ilerlemeleri izlemekte gösterdigim yavaslik veya beceriksizlik karsisinda sabirsizliga kapilarak, daha usta ya da daha ortodoks düsünürlerin benim dosyalarimdan ne gibi sonuclar cikarabileceklerini örnekler vererek bana ögretiyorlar. Bu iyi niyetli ama mesnetsiz cabalara artik bir son vermek istiyorum Yapisalci degilim ve olup olmamak gibi bir derdim de yok. Ben bir filozof degil, bir tarihci olarak, en kadim tarihle ve tarihin akilci yöntemler icinde erisilebilecek en uc siniriyla ilgilenen bir tarihci olarak calisiyorum; yani genetik olarak birbirine akraba olduklari bilinen alanlardaki birincil verileri gözlemlemekle, sonra da bu birincil verilerden bazilari arasinda karsilastirmalar yaparak onlarin ortak prototiplerinin olusturdugu ikincil verilere uzanmaya calismakla yetiniyorum; bunu yaparken de bastan kabul edilmis fikirlerim, evrensel olarak gecerli sonuclara erismek gibi bir umudum yok.Dumézilin üc ciltlik muazzam calismasi Mit ve Destanin son cildi Roma Tarihleri ile, karsilastirmali filolojinin bu basyapitinin serüveni Türkcede tamamlaniyor.