Gülhisarli Terziler

Annem sigintiydi. Belki bu yüzden hep gülümsüyordu. Babam onunla birlikte kendi annesini, babasini, kendi isini, oteli de terk etmisti. Geride biraktiklari, yani bizler, yani annem, teyzem, babaannem, dedem ve ben hep kapiya bakiyorduk. Bir gün cikip gelmesini bekliyorduk.Ben bu bekleme odasinda dogdum iste Büyükler hep susuyordu. Ama insan susarak da bir sey söyleyebilir.Iste ben o sözlerin icine dogdum... Sonra onlarla birlikte, babamin geri dönüsünün hayallerini kurdum.Daha cocukken beklemenin profesörü oldum.Hüsnü Arkan, Kuzey Egenin bir kasabasina götürüyor okuru ve o kücük dünyada kistirilmis insanlara, durgun görünümlü firtinali hayatlara bir pencere aciyor. Müsterisi olmayan bir otel ve üc kusak terzisiyle birlikte kücük bir terzi dükkaninin garip atmosferinde gelisen roman, doksanli yillarda Dogudaki bir catismada sakatlanip tekerlekli sandalyeye mahkm olan, gencliginde terzi cirakligi yapan, simdiyse teyzesi, sevgilisi ve ustasiyla sinirli dünyasinda yasayan, issiz Ayhan Demirin hikayesi üzerinden bir dönemin Türkiyesine ayna tutarken, kücük insanlarin asklarini, umutlarini, hayallerini anlatiyor, karmasik ic dünyalari ve zaaflari üzerinde düsünmeye zorluyor.Konusu insan olan Gülhisarli Terziler, Hüsnü Arkanin romanciliginda yepyeni bir adim.