Bisey Söylicem Ama Gülmek Yok

Sokakta yürürken bir televizyon muhabiri size pat diye mikrofon uzatip En son ne zaman delirdiniz Agladiniz Sevindiniz Merhamet duydunuz Simardiniz sik oldunuz Acidiniz Sinirlendiniz Gözünüzden yas gelene kadar güldünüz diye sorarsa, bu sorularin cümlesine birden Mine Sotanin son kitabini okudugumda. diye cevap verebilirsiniz.Bir ömrü bir güne sigdiran bir kelebek gibi, hayattan hayata konan bu kitap, size Aman cimlere basmayalim, aman turistlere iyi davranalim, vergimizi de ödeyelim disindaki iyilikleri de hatirlatacak, hatirlatmakla da kalmayip icinizde, herkese merhamet etmek, yamuk yaptiklarimizdan özür dilemek, efendime söyleyeyim sokaga firlayip cevrede dolasan insanlari Hepinizi cook seviyorum, canlarim benim diye simsiki kucaklayip cay ismarlamak, keci gibi agaclara tirmanip erik toplamak, islik calarak su birikintilerinde ziplamak gibi istekler de doguracaktir.Herkesin sikayet edip kimsenin ayrilamadigi su canina yandiminin dünyasinin kac bucak oldugunu, bilimsel olarak degil milimsel olarak aciklayan bu kitabi okuyup cümle dertlerinizin üzerine üfleyin gitsin. Stresle sikilmis tüm vidalariniz gevsesin, cocuklugunuz icinizden size bakip muzipce gülümsesin, sizi gören herkes Yok yok, sen de bir haller var vaaarr desin, üzüntü, tasa, icinizi sikan ne varsa bitsinKeyifli keyifli okumalar, okudukca kikir kikir gülmeler, güldükce güzellesmeler Hadi bakalim.